دکتر محمد عبدالاحد محقق آزمایشگاه ادوات نانوبیوالکترونیک دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران در آیین رونمایی از این دستاورد علمی در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا وسیما در خصوص عملکرد این دستگاه، گفت: در بیماران کرونایی، حتی زمانی که هنوز علائم بیماری مشخص نشده است، میزان گونههای اکسیژن فعال در خلط بیمار تغییر میکند که این حسگر با استفاده از این شاخص میتواند وجود بیماری را مشخص کند.
وی ادامه داد:دلیل افزایش گونههای اکسیژن فعال در خلط را میتوان به عملکرد التهابی بدن در برابر حضور ویروس نسبت داد، همچنین فعالیتهای سلولی نیز در زمان درگیری با ویروس موجب تشکیل گونههای اکسیژن فعال میشوند
نتایج امیدوارکننده بررسی بالینی
این گروه تحقیقاتی پس از طراحی اولیه دستگاه و روش شناسایی با همکاری ستاد نانو موفق به اخذ مجوز بررسی بالینی از کمیته اخلاق دانشگاه علومپزشکی تهران میشود. دکتر عبدالاحد درخصوص نحوه بررسی بالینی دستگاهش توضیح میدهد: «پس از اخذ مجوز، کارایی دستگاه را در بیمارستانهای امام خمینی (ره)، نفت، لقمان، نورافشار و امام حسین بر روی سه گروه از افراد شامل افراد بیمار بستری در بخش آیسییو، افراد بیمار خارج از آیسییو و افراد در معرض خطری که هنوز علائمی از خود نشان نداده بودند، مانند کادر درمان بیمارستان بررسی کردیم. نتایج حاصل از این بررسی بر روی حدود ۴۰۰ نمونه نشان داد که تفاوت معنیداری در میزان این ماکرومولکول میان افراد دارای علائم بالینی کووید-۱۹ و افراد بدون علامت بالینی وجود دارد.»
در ادامه مسیر بررسیهای بالینی این دستگاه با ستاد نانو، گروه حدودا ۴۰۰ نفرهای از افراد بهصورت تصادفی برای تست غربالگری با این روش انتخاب شدند که در میان آنها ۹ مورد مشکوک به کرونا گزارش شد که پس از بررسی فرد با روشهای تشخیصی تکمیلی مانند سیتیاسکن مشخص شد هفت نفر از آنها به کووید-۱۹ مبتلا هستند. دکتر عبدالاحد در این رابطه توضیح میدهد: «نتایج دلگرمکننده اولیه کمک کرد تا با افزایش دقت دستگاه، مراحل کارآزمایی بالینی آن را تکمیل کنیم. پس از انجام موفقیتآمیز بررسی بالینی همزمان با طیکردن مراحل انتشار مقاله این تحقیقات، دستگاه را به وزارت بهداشت و ستاد علمی مبارزه با کرونا ارائه کردیم و پس از بررسیهای لازم، موفق به اخذ پروانه وزارت بهداشت برای تولید این دستگاه بهعنوان اولین دستگاه کمکتشخیصی کووید-۱۹ ایرانی شدیم.»
دکتر محمد عبدالاحد درخصوص نحوه کار دستگاه تشخیصی آردیاِساِس توضیح میدهد: «این دستگاه از سه بخش اصلی تشکیل شده است؛ بخش اول حسگر یکبار مصرف دستگاه است که در آن از نوعی نانوساختار ویژه برای شناسایی ماکرومولکول آر اُ اِس استفاده شده است. بخش دوم سیستم الکترونیک دستگاه است که توانایی تبدیل سیگنال الکتروشیمیایی به سیگنال الکتریکی قابل شناسایی برای برد دستگاه را دارد. بخش سوم نیز بخش نرمافزاری دستگاه است که براساس میزان سیگنالهای الکتروشیمیایی دریافتی از نمونه نتیجه آزمایش را تحلیل میکند و آن را به صورت بیمار، مشکوک یا سالم گزارش میکند.» وی در ادامه تأکید میکند: «طراحی و فناوری کامل هر سه بخش کاملا ایرانی است و در اختیار ماست. دقت بالای تشخیصی این دستگاه میتواند در سرعت بخشیدن به مسیر شناسایی به موقع بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و آغاز اقدامات لازم برای بهبود این افراد مؤثر باشد.»